🎾 Jedna Z Głównych Organizacji Włoskiej Mafii
Obok norm prawnych i różnych instytucji na straży praw człowieka stoją organizacje pozarządowe. Odgrywają one niezwykle istotne role w ochronie praw człowieka. Intensywny rozwój organizacji pozarządowych w tym sektorze nastąpił w ciągu ostatnich 50–60 lat. Human Rights Watch (HRW) to pozarządowa organizacja zajmująca się
Te symbole nie są znane wszystkim, ponieważ wiele osób lubi trzymać się od nich z daleka. Mimo to, oto niektóre z głównych symboli mafii: Cyraneczka: Cyraneczka to symbol reprezentujący zjednoczone włoskie rodziny, a także ochronę i lojalność. Jest bezpośrednio kojarzony z włoską mafią, ponieważ trulli są typowe dla Włoch.
Jak ona może się w kimś takim zakochać?”. Właśnie z tego względu książka mnie wciągnęła, ponieważ byłam bardzo ciekawa tego jak potoczą się dalej losy głównych bohaterów. Czytałam książkę z zapartym tchem. ,,Zakładniczka mafii” to bardzo dobra i realistyczna powieść dostarczająca czytelnikowi całego wachlarza emocji.
Burmistrz Rzymu Gianni Alemanno oświadczył, że włoski pawilon na terenie nazistowskiego obozu zagłady Auschwitz jest "ideologiczny" i nie
Ranking - miejsce nr 8: "Donnie Brasco" (1997) Infiltrowanie mafii od środka. W rolach głównych Al Pacino i Johnny Depp. Najlepsze filmy o mafii. Ranking - miejsce nr 7: "Prawo Bronxu" (1993) Historia wprowadzania w mafijny świat młodego chłopaka. Robert de Niro zarówno w roli głównej, jak i jako reżyser.
Większość widzów przecierała oczy ze zdumienia: w ostatni weekend Andrzej Zieliński, pseudonim Słowik, jedna z najważniejszych postaci mafii pruszkowskiej, podczas specjalnej konferencji zapowiadającej organizację czwartej gali MMA-VIP, został przedstawiony przez Marcina Najmana jako boss tejże federacji. Wcześniej zdjęcie ze
Nawet z kosztami transportu w naszym kraju był to opłacalny interes. - Jeżeli ma pan 10 tysięcy ton i sprowadzi to do Polski i za każdą tonę dostanie 60 euro, to ma pan 600 tysięcy euro w
Na ławie oskarżonych w sycylijskiej Mesynie 100 członków 'mafii pastwiskowej' oraz wielu urzędników chodzących na ich pasku i pomagających wysysać z UE fundusze rolne
Znani piłkarze będą zeznawali ws. włoskiej mafii - RMF24.pl - Snajper Manchesteru City Mario Balotelli oraz napastnik Napoli Ezequiel Lavezzi będą przesłuchiwani przed sądem w sprawie
W latach 1999-2009 jedna trzecia wszystkich aresztowań członków mafii miała miejsce właśnie w tym kraju. Szacuje się, że w Hiszpanii działa ok. 440 organizacji przestępczych niemal z całego świata, m.in. z Gruzji, Irlandii, Bułgarii, Kolumbii, Meksyku, Maroka, Rosji i oczywiście Włoch.
Słowacki rząd przez lata ignorował ostrzeżenia służb specjalnych na temat działalności włoskiej mafii – twierdzi prezydent kraju Andrej Kiska. To właśnie członkowie mafii są
Część rosyjskich dowódców chwali sobie "współpracę" z przedstawicielami mafii Rosyjska mafia wysyła swoich „żołnierzy” na Ukraiński front. Rosyjskie zorganizowane grupy
lFkTuXf. 1. YAKUZA Yakuza , bądź inaczej Japońska mafia , sięga swoimi korzeniami do 1600 r. kiedy to małe wioski były terroryzowane przez „bezrobotnych” samurajów. Miejscowi handlarze i sprzedawcy łączyli siły i odpierali ataki nieprzyjaciół broniąc tym samym mieszczan. Yakuza istniała w różnych grupach i pod grupach ale naprawdę doszła do władzy kiedy została użyta do promowania nacjonalizmu w Japonii we wczesnym XX wieku. Wtedy właśnie ich imperium zaczęło rosnąć w siłę. Podczas Amerykańskiej okupacji po drugiej wojnie światowej zaczęli jednoczyć się w wspólnych celach jakimi były hazard , prostytucja , korupcja na szczeblach politycznych i policyjnych. Yakuza z początku była pod wpływem mafii Włoskiej i również zaczęła organizować się w „rodziny”. Wiele ludzi z ulicy takich jak wszelkiej maści sprzedawcy i handlarze , biedacy czy inni życiowi wykolejeńcy gdy trafili do mafii odnaleźli tam swoją prawdziwą rodzinę. W Yakuzie panuje całkowite oddanie bossowi tudzież „ojcu rodziny”. Za błędy płaci się w iście pradawny sposób: za każdym razem kiedy „żołnierz” mafii nawali w jakikolwiek sposób niezgodny z regulaminem( o którym mowa później) musi odciąć sobie kawałek palca , zaczynając od najmniejszego. Za każdy kolejny błąd „płaci” się kolejnym palcem. Wywodzi się to jeszcze z czasów feudalnych kiedy utrata palca powodowała osłabienie umiejętności walki mieczem. Jeśli kiedyś znajdziemy się w sytuacji gdzie będziemy się spierać z mężczyzną któremu brakuje paru palców , lepiej przeprosić , pokłonić się i oddalić. Aktualnie Yakuza nie stwarza problemów obcokrajowcom , mają oni swoje sprawy na głowach. Okazjonalnie można zostać zaczepionym przez młodego „łebka” który próbuję się popisać jaki to on jest silny. Jeśli nie zrobimy żadnej głupoty to nic nie powinno nam się stać. Yakuze łatwo rozpoznać. Poruszają się po mieście z zadartą głową będąc ubranym w najmodniejsze ciuchy i z wyrafinowaną fryzurą na głowie. Wyróżniają się również tym iż często tatuują całe ciało. W japońskim społeczeństwie krążą niewinne żarcik o tym gdy widzimy mężczyznę ubranego w koszule z długimi rękawami na plaży przy 40 stopniach Celsjusza możemy być pewni że jest to jeden z członków mafii. Zasady panujące w mafii. Wakamono no kokoroe , jest zbiorem zasad obowiązujących w strukturach mafii. 1. Kiedy nosisz herb „rodziny” w miejscu publicznym , nie zrób niczego co mogło by zaważyć na reputacji „rodu”. 2. W środku kwatery głównej , kiedy kogoś witasz , usiądź w seiza(nogi podkurczone pod tobą) i upewnij się że masz schowane kciuki w zaciśniętej pięści. Kciuk jest naszym najważniejszym palcem, ponieważ jest on ostatnim palcem do odcięcia, jeśli obrazimy zbyt wiele razy „familie”. Schowanie kciuków jest również znakiem tego iż szanujemy oyabun( lidera gangu). 3. Kiedy witasz się z kimś na ulicy bądź pewny że zginasz plecy w kształt sylaby „ku” podczas kłaniania się. 4. Kiedy witasz się z kimś na ulicy bądź pewny że nie spuszczasz wzroku ze swojego rozmówcy podczas kłaniania się. Nie pozwolisz tym samym dać się zaskoczyć podczas ataku. Wzrok powinieneś spuścić jedynie przed seniorami rodziny. 5. Kiedy rozmawiasz ze swoim przełożonym nigdy nie chowaj rąk do kieszeni ani nie miej ich przed sobą. 6. Jeśli zamierzasz coś zrobić, zrób to instynktownie, bez zawahania się. Nigdy nie możesz się również spóźnić, nawet o minutę. 7. Nigdy nie próbuj porównywać się z kimś innym z gangu, staraj się zrzucać winę na kogoś innego albo się tłumaczyć. 8. Jeśli zostanie przydzielone Ci jakieś zadanie, wiedz że bierzesz za nie całą odpowiedzialność. 9. Nigdy nie mów o sekretach rodzinnych swojej rodzinę, żonie czy dzieciom. 10. Myśl o każdym jak o członku rodziny a o sobie nigdy nie myśl jako o indywidualiście. 11. Jeśli nie jesteś pewien czy możesz wykonać jakieś zadanie, przyswój sobie takie postawę abyś mógł to zrobić 12. Kiedy wdałeś się w konflikt z kimś z innego gangu, nigdy nie wolno ci się poddać czy zaprzestać walki. Nawet, jeśli ten ktoś jest wyżej postawiony rangą od Ciebie. 13. Jeśli zdarzył się jakiś wypadek, zrób wszystko, co w twojej mocy, aby mu szybko zapobiec i żeby się nie rozprzestrzenił tudzież rozpowszechnił. 14. Nigdy nie poddawaj się, jeśli coś negocjujesz. Podążaj za swoim przekonaniem i dąż do celu. 15. Jeśli pojawił się duży problem, zachowaj sposób i pomyśl, co możesz zrobić, aby go zażegnać. 16. Staraj się nauczyć zasad, nazwisk członków gangu i staraj się dla gangu z całych sił. 17. Unikaj stoicyzmu i nigdy nie trać ducha i werwy którą miałeś kiedy dopiero co wstępowałeś do „rodziny”. Rodzinny slang. Pierwsze co potrzebujesz zrobić aby brzmieć jak Yakuza to ciągłe podnoszenie głosu. Yakuza zawsze brzmi tak jak by był zły, nawet wtedy, kiedy nie jest. Drugą ważną rzeczą jest to abyś używał jak najprostszych form językowych. Gangsterzy z Osaki używają dialektu połączonego ze slangiem z tego regionu. Kiedy zadają pytanie na końcu zdania mówią „ke” zamiast „ka”. Zmieniają również „da”{uproszczenie od desu} na jya. Przykład; zdanie „kamatterun da” (to dla mnie problem) staje się „komatterun jya” Większość „rodzin” nie pała zbyt wielką miłością do policji, wiele z nich traktuje ją tak jak by to był rywalizujący z nimi gang. I tutaj niechęć do policji ukazuje się w przekształcaniu jej nazwy. Poprawnie po japońsku policja brzmi „keisatsu” ale Yakuza skraca to do „satsu”. Używają również nazwy „pori-ko” , „pori” to skrót od zjaponizowanego „Police”. Sprawdza się również poczciwe „inu” , czyli pies. Inne słowa Yakuza to broń czyli „chaka” albo „hajiki”. Rodzina nazywa swoje terytorium „shima”, spowiedź to natomiast „uta” czy pieśń. Kłamstwo albo wykroczenie to „rappa” albo „shaba”. Walki i morderstwa według Yakuzy. Japonia jest krajem o najmniejszej liczbie morderstw na świecie, broń palna jest nielegalna, a jeśli zgubisz portfel możesz być pewien że go odzyskasz. No chyba że znajdzie go ktoś z Polski. Ale to wcale nie oznacza że w Japonii nie ma przestępstw. Niektóre z nich są wyjątkowe i w większości są dziełem „rodzin” Yakuza. Walka na miecze w Asakusa. Szefowie i pod-szefowie w Yamaguchi-gumi( jeden z gangów) wybierali gwałtowną śmierć i drugi z liderów Yamaguchi-gumi , Noboru Yamaguchi nie był wyjątkiem. Yamaguchi był jednym z najsilniejszych gangsterów w Kasnai(japoński region) i potrafił użyć mózgu i mięśni do zdobycia władzy na „wodnym froncie” w Kobe i przejęciu pokrętnego hazardu. W 1940 r. kiedy próbowł poszerzyć wpływy gangu na Tokijskiej scenie spotkał się z pięcioma członkami Kagotora-gumi by negocjować zakończenie sporów o terytorium. Jeden z nich wyciągnął pistolet który był ukryty pod stołem i strzelił do Yamaguchi-ego. Dzięki niewiarygodnemu szczęściu, pocisk chybił i Noboru i jego ochroniarz zdołali uciec. Pięciu członków Kagotora-gumi goniło ich do pobliskiego budynku gdzie rozegrała się zacięta walka na miecze. Yamaguchi został dźgnięty 16 razy a jego ochroniarz zabity. Legenda mówi o tym że gdy został dźgnięty w ramię złapał miecz (za ostrze) i wyrwał go przeciwnikowi z ręki poczym użył do samoobrony. Rany yamaguchi-ego były fatalne ale zmarł dopiero dwa lata później udowadniając tym samym że był najsilniejszym i najmężniejszym z członków Yakuza. MITANI-GUMI VS. AOYAMA-GUMI Prawdopodobnie najbardziej spektakularną walką, w której brali udział członkowie, Yakuza, była wojna gangów pomiędzy Aoyama-kai i 30 innymi gangami pod przywództwem Mitani-kumi. Trwała ponad 6 godzin a brało w niej udział około 1600-2000 gangsterów. Wszystko zaczęło się 22 grudnia 1925 r. kiedy dwa gangi wdały się w dyskusję o kontrakt na budowę „Tokyo Denryoku Construction w Kanagawa”. Ośmiuset ludzi, z gangu Yakuza i robotników budowlanych walczyło po stronie Aoyama, a od 600-2000 ludzi walczyło po stronie Mitani. Cała afera zaczęła się od wielkiej ceremonii na placu budowy, kiedy trzy taxi wypełnione gangsterami, którzy chcieli przejść na stronę Aoyama przez przypadek zostali zabrani do kwatery głównej Mitani. Zostali oni wzięci za szpiegów i zaatakowani. Dwie taksówki zdołały uciec, ale 5 ludzi z trzeciej taksówki zostało wziętych jako więźniowie. Trzech zostało zabitych a dwóch pozostałych związany i wywieziono do kwatery Aoyama. Był to wyraz straszliwej zniewagi i Aoyama-gumi zaatakowało Mitani-gumi. Walka toczyła się na broń palną wszelkiej maści, miecze, rzeczy powszechnie dostępne na farmach(widły, sierpy) i pięści. Policja z Kawasaki nie mogła sobie poradzić z tą sytuacją i wezwała posiłki z Tokyo w skład, których wchodzili Kemie-Tai( Japońska tajna policja). Walka zakończyła się, kiedy Aoyama przywrócili spokój. Nikt do końca nie wie ile ludzi zmarło i zostało rannych, ponieważ obie rodziny chciały uniknąć dyshonoru i podawały zaniżone liczby poległych. Szacuję się, że po obu stronach poległo około 150 ludzi. Yakuza 21 wieku. Wyobrażenie Yakuzy w stylu nastoletniego chłoptasia z brakującym małym palcem i herbem rodowym na ubraniu jest stereotypem, który zanika równie szybko jak geysha czy ninja. Lata dziewięćdziesiąte dwudziestego wieku miały wielki wpływ na struktury mafii. „Rodziny” zmieniły się bardziej przez dziesięć lat niż przez cały okres powojenny. Największe zmiany widać na przykładzie gangsterów którzy wtapiają się bardzo głęboko w japońskie społeczeństwo. Dzisiejszy Yakuza wygląda bardziej jak poczciwy i ciężko pracujący „sarariman” a nie jak mafioza z filmów kinowych kategorii C. Sama Yakuza przechodzi restrukturyzacje, zaczynając zajmować się legalnymi rzeczami. Wygląda to teraz całkowicie odmiennie niż 10 lat temu. Popęd japońskiego społeczeństwa za ekonomicznym rozwojem nie ominął również Yakuza. Wielu członków mafii straciło tak dużo pieniędzy na giełdach jak przeciętny inwestor. Nowoczesny Yakuza jest bardziej „udobr*chanym” przestępcom. Wojny gangów, strzelaniny i morderstwa spadły o 50%. Japońscy gangsterzy skupiają się na poprawie swoich stosunków z politykami. Organizowali nawet jedzenie dla rannych w trzęsieniu ziemi i mówi się że nawet pomagali LPD w poprzedniej kampanii wyborczej. Oczywiście pomaga im to zwiększyć swoje wpływy na wysokich rangach polityków. Zmieniają się również mało znaczące rzeczy. Znikają duże ciężkie samochody, które zastępowane są rodzimymi produktami w stylu Toyoty i Nissana. Czyżby samochodowy-nacjonalizm? Tatuowania ciała również nie jest już tak powszechne a yubizume(odcięcie palca) staje się również zwolna pomiotem przeszłości. Ostatnio w gazecie „MOOK”(czasopismo dla kobiet) pojawił się artykuł opisujący problem kobiety-yakuza która posiadała tatuaż. Podczas wspólnej kąpieli z synkiem, dziecko zaczęło zadawać pytania odnośnie znamia matki. Dziwiło się dlaczego nie chce zejść przy próbie zmycia go mydłem. Kobieta ta zastanawia się jak kiedyś wytłumaczy dziecku pochodzenie tatuażu. Widać tutaj jak tradycje gangu nie współgrają z współczesnym modelem życia. Jednakże wszystkie te zmiany, które pokazują nam mafie w nieco słabszej postawie niż była ona kiedyś nie do końca znaczą że Yakuza słabnie. Wręcz przeciwnie, rozrasta się w siłę z coraz to większą prędkością zajmując coraz to nowsze stanowiska na arenie krajowej i międzynarodowej. Reszta w komentarzu.
Nękają ją skutecznie tajne służby, zdradzają byli bossowie i wyklina papież. Tak kiepskiej koniunktury mafia nie miała od 20 lat. Na początku czerwca 2014 roku zaczął sypać Antonio Iovine, „Baby”, skruszony były szef kamorry. Uwięziony mafioso obciąża polityków prawicy i lewicy. Żyjący w ukryciu Roberto Saviano, autor bestselleru o neapolitańskiej mafii, uważa, że te zeznania mogą zmienić bieg historii. W mafię uderza coraz śmielej włoski Kościół, a także Watykan. – Odpokutujcie i zawróćcie z tej drogi albo skończycie w piekle – apelował do mafiosów Franciszek podczas spotkania z rodzinami ofiar przed Wielkanocą. – To równie silny apel jak ten, który padł w 1993 r. z ust Jana Pawła II – mówi John Dickie, historyk z londyńskiego uniwersytetu UCL, autor książki „Cosa nostra. Historia mafii sycylijskiej”. Przed Janem Pawłem II włoski Kościół przez dziesięciolecia zachowywał wobec niej bierność. Mafiosi chodzili w procesjach obok proboszczów. Źródło: Newsweek_redakcja_zrodlo
Temat włoskiej mafii absolutnie mnie fascynuje. Pewnie dlatego, że to, co czytamy o mafii to nie scenariusze sensacyjnych filmów, ale aktualne wydarzenia. Nie potrafię się pogodzić z tym, że tak stary problem jak mafia jest wciąż we Włoszech aktualny. Denerwuje mnie też, że kojarzymy mafię tylko, lub głównie z Włochami, a dotyka ona przecież, w różnej postaci, niemal wszystkie kraje na świecie. Wpis jednak nie będzie o tym. Poprzez słownictwo, które należy znać jeśli chce się czytać lub rozmawiać o mafii, chcę Wam przybliżyć trochę teorii na jej temat. Włosi mówią o le nozioni – podstawowych pojęciach, wyobrażeniu na jakiś temat. Cosa Nostra Tak nazywa się największa mafia pochodząca z Sycylii. Jeden z jej byłych bossów powiedział kiedyś, że słowo mafia to wymysł dziennikarzy, oni nazywają się Cosa Nostra. Organizacja zrodziła się z czegoś prawie dobrego. W XIX wieku działała ona pomagając rolnikom i chroniąc ich przed niesprawiedliwościami ze strony systemu feudalnego i szlachty. L’omertà W zamian za pomoc mafia pobierała oczywiście opłatę oraz oczekiwała milczenia. L’omertà, czyli zmowa milczenia to główne prawo mafijne, za którego złamanie grozi śmierć. Il consenso Pomagając organizacja zaskarbia sobie zaufanie a za zaufaniem idzie zgoda na to, co się dzieje. Pewnie jednym z powodów, dla których mafia istnieje jest przyzwolenie społeczne. Jeden z byłych członków organizacji powiedział, że dopóki ludzie będą zwracać się o pomoc do mafii a nie do Państwa, mafia będzie istnieć. Il pizzo Opłata dla mafii (która jest zwykłym wymuszeniem, szantażem, czyli estorsione) istnieje po dziś dzień i nakładana jest na lokalne przedsiębiorstwa. Opłata, tak jak kiedyś, zapewnia „ochronę”, tylko że przed samą mafią. Żeby skończyć z tym „społecznym przyzwoleniem” i uginaniem się, powstała inicjatywa AddioPizzo zrzeszająca przedsiębiorstwa, które otwarcie deklarują, że są przeciwne pizzo i nie mają zamiaru go płacić. Punciuta To w dialekcie „ukłucie” charakteryzujące rytuał inicjacji, czyli il rito di iniziazione. Taka przysięga krwi. Temat kobiet mafii jest tak samo potężny, jak temat samej mafii. Historie żon, córek, wnuczek i kochanek mafiosów nieodłącznie splatają się z kryminalnymi dziejami organizacji. Są kobiety, które zwróciły się do wymiaru sprawiedliwości by wyjawić zbrodnie ich własnych rodzin ryzykując przy tym życie. Są kobiety, które przypłaciły życiem niewinny romans. Są kobiety, które opiekują się sprawami małżonków odsiadujących wyrok, i są też kobiety, które są prawdziwymi bossami gangów. Jest też wiele kobiet, które straciły synów i przez lata domagają się sprawiedliwości, prowadzą własne śledztwa. Przeczytaj mój wpis Kobiety mafii ’ndrangheta Mafia kalabryjska posiada charakterystyczny rytuał inicjacyjny, ponoć praktykowany po dziś dzień. Kiedyś już wspominałam o pomieszaniu mafii z religią i to jest właśnie ten punkt. Zaczyna się już od rytuałów, podczas których obecne są wizerunki świętych i na świętych przysięga się wierność mafii, a sama ’ndrangheta posiada swoich 10 przykazań. Odniesienia do religii są sposobem manipulacji a język religii zrozumiały dla wszystkich. Ale mafiosi często są zwyczajnie religijni, co znaczy, że byli i są księża, którzy nie tylko dochowują tajemnicy spowiedzi, ale i rozgrzeszają. Cosca Mafijna „rodzina” nazywana jest cosca na Sycylii, w Kalabrii 'ndrina. Mają swoją strukturę z bossem, czyli il capo na szczycie i najmniejszymi członkami na dole. Powiązania mafijne nazywamy le affiliazioni, a członków gli affiliati. Najniżsi affiliati są nazywani i picciotti, a ci pomiędzy, między szefami a picciotti to gli uomini d’onore. Paranza To słówko o wielu znaczeniach, między innymi określa barkę rybacką albo sieć rybacką, którą się ciągnie po dnie morza i w ten sposób wyciąga miks różnych małych rybek. Stąd mamy la frittura di paranza czyli smażoną mieszankę małych rybek. W języku mafijnym (a raczej w języku camorristico czyli neapolitańskiej Camorry) to zespół barek służących do przemytu albo uzbrojona grupa. Ostatnio często się mówi o tak zwanych paranze dei bambini czyli grupach dzieciaków, które tworzą swoje własne cosche, parają się handlem narkotykami czy innymi kryminalnymi aktywnościami. La paranza dei bambini to nie tylko tytuł najnowszej, bardzo wciągającej książki Roberto Saviano, ale i wielu nagłówków gazet. Najnowsze to choćby Paranza dei bambini, arrestati i killer del boss Emmanuele Sibillo czy Guerra di camorra: Napoli divisa fra la paranza dei bambini e i vecchi clan. Un latitante Piosenka Dabiele Silvestri pod tytułem La Paranza znajduje się na albumie o nazwie Il Latitante. Jest to bardzo ważne słowo w mafijnym słowniku i oznacza zbiega, czyli mafioso ukrywającego się przed policją, co najczęściej oznacza lata w odosobnieniu w jakiejś kryjówce albo za granicą. L’ergastolo I latitanti potrafią się ukrywać przez wiele, wiele lat. Na dzień dzisiejszy nadal poszukiwany jest od 1993 jeden z członków Cosy Nostry. A dopiero w 2006 złapano Bernardo Provenzano, który ukrywał się przez ponad 40 lat! Lista poszukiwanych latitanti. Jest skazany na dożywocie czyli l’ergastolo. Un pentito Nieraz to latitanti zmęczeni ukrywaniem się, innym razem gli infami (ci, którzy w haniebny sposób narazili się mafii) ze strachu przed mafią, czy inni mafiosi z chęci zemsty, zgłaszają się pod skrzydła sprawiedliwości. W zamian za ochronę państwa oczywiście muszą opowiedzieć, co wiedzą (współpracują, dlatego nazywamy ich też i collaboratori di giustizia) i to dzięki ich świadectwu zaczęto rozumieć mafię. Falcone i Borsellino To dwie osoby, sędziowie śledczy, uznawani za najważniejsze w historii walki z mafią. Oboje zginęli z rąk mafii, Falcone w tzw. strage di Capaci (masakra w Capaci niedaleko Palermo) a Borsellino pod domem własnej matki w strage di via d’Amelio, czyli masakrze na ulicy d’Amelio. To oni przesłuchali najważniejszych collaboratori i dzięki nim możliwy był il maxiprocesso. Il maxiprocesso To proces, który trwał 8 lat (1986 – 1992), w którym wzięło udział ponad 400 oskarżonych, 200 adwokatów, a jego wynikiem było 19 kar dożywocia i razem ponad dwa tysiące lat więzienia. Zaledwie kilka miesięcy później zostali zamordowani Falcone i Borsellino. L’articolo 41 bis Inaczej carcere duro to wyjątkowo ciężki areszt odbywany w izolacji i z dodatkowymi zaostrzeniami. Jego głównym celem było uniemożliwienie aresztowanym kontakt z przestępcami przebywającymi na wolności (powszechnie wiadomo, że wielu bossów sprawnie zarządza tym, co dzieje się na zewnątrz z więziennej celi). Le infiltrazioni mafiose Infiltracje czyli przenikanie się mafii do innych środowisk to prawdopodobnie słowo klucz do zrozumienia wagi mafii w państwie. Powszechnie wiadomo, że włoska mafia już dawno przeniosła swoją aktywność do bogatej północy – w końcu mafia jest tam, gdzie są pieniądze (zresztą, północ ma też bardzo swoją mafię nazywaną Mala del Brenta). Wiadomo też, że mafia jest też tam, gdzie władza, więc w polityce i w Watykanie. Już Falcone i Borsellino interesowali się powiązaniem mafii z największą wtedy partią polityczną, a po ich śmierci prawdopodobnie został sporządzony tak zwany traktat między Państwem a mafią, który miał zakończyć masakry (w takich okolicznościach powstała też partia Berlusconiego). Więcej o trattativa stato-mafia przeczytacie tutaj. Innym ważnym w tym kontekście słówkiem są gli appalti – to przetargi, które dla mafii są często okazją do sporego zarobku. Na przykład mafia proponuje niską cenę a potem do budowy używa niskiej jakości, albo pochodzących z nielegalnych źródeł, materiałów. Czasem taki przetarg jest okazją do pozbycia się odpadów (gdzie też zarabiają), tak jak w przypadku nowej autostrady w pobliżu Vicenzy. W tym znowu kontekście, mamy termin ecomafia, który odnosi się do mafii, która swoimi działaniami szkodzi środowisku, i która jest, między innymi, powodem dla których niektóre części Włoch nazywamy la terra dei fuochi. Przeczytaj mój wpis Słownik włoskich problemów gdzie tłumaczę termin la terra dei fuochi Aby zgłębić temat: Książki: [highlight color=”yellow”] Lezioni di Mafia, Pietro Grasso, Sperling & Kupfer 2014 [/highlight] Fimmine Ribelli Come le donne salveranno il Paese dalla ’ndrangheta, Lirio Abbate, BUR rizzoli saggi 2014 Księżniczka mafii, Marisa Merico, Amber, 2014 Dire e non dire, I dieci commandamenti della ’ndrangheta nelle parole degli affiliati, Nicola Gratteri, Antonio Nicaso, Mondadori 2012 Mafia a nord-est, Corruzione, riciclaggio, disastri ambientali. La prima inchiesta che mostra che la mafia estiste anche nel profondo Nord, Luana de Francisco, Ugo Dinello, Giampiero Rossi, BUR rizzoli 2015 [highlight color=”yellow”] La pranza dei bambini, Roberto Saviano, Feltrinelli 2016[/highlight] Gomorra, Roberto Saviano, Mondadori 2008 (po polsku) Zero, zero zero, jak kokaina rządzi światem, Roberto Saviano, Sonia Draga, 2014 Malerba, Carmelo Sardo e Giuseppe Grassonelli, Mondadori 2014 Sycylijski mrok, Peter Robb, Wydawnictwo Czarne, 2013 Filmy dokumentalne: Lezioni di Mafia, Pietro Grasso program na Rai Storia (mafia wytłumaczona w odcinkach) Orfani di mafia, Il testimone Mafia nostra – le donne Donne della Ndrangheta La storia della Camorra Subiektywny wybór filmów o mafii lub z mafią w tle: [highlight color=”yellow”] La mafia uccide solo d’estate, Pierfrancesco Diliberto, 2013 [/highlight] La mafia uccide solo d’estate, la serie I cento passi, Marco Tullio Giordana, 2000 [highlight color=”yellow”] Le conseguenze dell’amore, Paolo Sorrentino 2004 [/highlight] Gomorra, Matteo Garrone, 2008 Gomorra, la serie Goodfellas (Chłopcy z ferajny), Martin Scorsese, 1990 Jersey Boys, Clint Eastwood, 2014
Liczba wyświetleń: 396Poza dobrymi winami, ciepłymi plażami i pięknymi kobietami, Włochy znane są również z czegoś znacznie mniej przyjemnego — włoskiej mafii. To fascynujące, w jaki sposób tej potężnej „maszynie” udało się tak mocno zakorzenić w społeczeństwie i, przede wszystkim, zająć pozycję przy włoskim rządzie. Z jednej strony łatwo zauważyć, że mafia i skorumpowany ustrój gospodarczy, który zezwala na jej istnienie, są niewłaściwe i niekorzystne dla kraju. Z drugiej strony w niektórych przypadkach obecność mafii może wspomagać rozwój gospodarczy, co można zaobserwować szczególnie wyraźnie w samych zrozumieć, w jaki sposób korupcja przedostała się na najwyższy szczebel włoskiego społeczeństwa, należy zapoznać się z procesami, jakie rządziły politycznym i gospodarczym rozwojem tego kraju na przestrzeni XX w. Rosnącą siłę takich organizacji przestępczych jak mafia sycylijska, Camorra (zlokalizowana w okolicach Neapolu) czy Ndrangheta (z regionu Kalabrii) przypisuje się ich związkom z sektorem budowlanym, najczęściej zawieranym przez bezpośredni kanał komunikacyjny z udziałem rządu Włoch. Te „związki” znacznie rozrosły się w ciągu ostatnich 50 lat, w rezultacie tworząc łatwo zauważalne „imperia” we wszystkich głównych sektorach PAŃSTWO – NIEZAWODNY PARTNER DLA MAFIIWzrost powiązań rządu i mafii napędzany był przez polityczny i gospodarczy model panujący we Włoszech w drugiej połowie XX w., po zakończeniu II wojny światowej. Przez prawie 40 lat krajem rządziła jedna główna partia polityczna (Democrazia Cristiana). Powodem tego wyjątkowo stronniczego podejścia do polityki był sprzeciw wobec silnej i ciągle rosnącej Partii Komunistycznej (w latach 70. i 80. była to największa partia komunistyczna w Europie Zachodniej), która jawiła się jako poważne zagrożenie. Większość osób bała się bowiem, że władzę w ich kraju przejmie centralny rząd podobny do sowieckiego. Pogląd ten był najbardziej rozpowszechniony u szczytu zimnej wojny. Okres, w którym włoska polityka była zdominowana przez jedną rządzącą partię, przyczynił się do rozwoju znajomości polityczno-biznesowych, które z kolei napędziły rozwój zorganizowanej że odpowiednie władze, które należało „opłacić” w celu zapewnienia sobie swobody manewru, zostaną na swoich stanowiskach przez dłuższy czas, zapewniała przestępcom znaczne oszczędności. Jeśli dodamy do tego chęć dostarczenia dóbr, które po wojnie były racjonowane, lub wysoko opodatkowane (jak np. papierosy), to pojawienie się mafii było naturalnym rezultatem pragnień konsumentów połączonych ze słabością struktur rządowych. Wynikająca z tego korupcja niemal zupełnie zrestrukturyzowała gospodarkę jak w XIX w., te skorumpowane relacje występowały głównie w południowej części kraju. Wraz z wzmocnieniem bezpośredniego kanału kontaktu z rządem Włoch, szybki rozwój mafii przeniósł się na północ, do znacznie bardziej rozwiniętych i uprzemysłowionych części kraju. To, co na początku wydawało się opanowanym problemem, teraz dotarło do wszystkich głównych sektorów gospodarki, formując skomplikowaną sieć powiązań między polityką a biznesem (włoski odpowiednik Dwighta Eisenhowera zapewne ostrzegałby przed tym „kompleksem polityczno-gospodarczym”[1]). Przestępczość zorganizowana rozprzestrzeniła się niczym rak, który doszedł do stadium, w którym nie da się go już wyleczyć, a jednocześnie nie da się go usunąć bez ryzyka narażenia na duże niebezpieczeństwo już i tak niestabilnej gospodarki. W skrócie, nawet gdyby operacja zakończyła się całkowitym sukcesem, pacjent zapewne i tak by mają jeszcze większe problemy ze spełnianiem swoich obowiązków wynikających z przynależności do Unii Europejskiej ze względu na korupcję, która jest głęboko zakorzeniona w ich politycznych, społecznych i gospodarczych strukturach. Z powodu niezdrowego i skorumpowanego ustroju trudno będzie im wyjść z recesji. Dług publiczny we Włoszech to w tej chwili ponad 130% PKB. Jednym z warunków pozostania w strefie euro jest utrzymanie długu publicznego poniżej 60% PKB i rocznego deficytu budżetowego poniżej 3% PKB. Włochom daleko do spełnienia tych kryteriów (trzeba jednak zaznaczyć, że niewiele europejskich krajów jest w stanie je spełnić). Jedną z przyczyn problemów z uporządkowaniem finansów publicznych jest utrwalony od dawna porządek polityczno-gospodarczy. Podobny problem pojawia się w Ameryce, która boryka się z trudnościami dokonania niezbędnych cięć budżetowych w swoich wydatkach na wojnę i opiekę społeczną. Zbyt duża liczba walczących ze sobą grup interesów powoduje, że bilansowanie budżetu staje się wręcz Włoszech problem zostaje podkreślony przez fakt, że grupy interesów znajdują się tam w samym rządzie. Finanse publiczne w Ameryce są w nieładzie głownie dlatego, że wyborcy nie chcą zrezygnować ze swoich przywilejów, lub oskarżają polityków o bezsensowne projekty, które wymknęły się spod kontroli (np. wojna z terroryzmem lub wojna z narkotykami). We Włoszech budżet planują ci sami politycy, którzy potem wykorzystują go do własnych celów. Niestabilność ekonomiczna niszczy gospodarkę Włoch nie tylko od wewnątrz, ale również z zewnątrz. Zagraniczni inwestorzy ( z innych krajów Europy, Ameryki, krajów arabskich czy Chin) nie chcą mieć nic wspólnego z tak skorumpowanym ustrojem. Wynikająca z tego niestabilność jest dość widoczna, ponieważ Włochy nie mają realnych perspektyw na wzrost gospodarczy z powodu złego zarządzania rządu i braku zagranicznych inwestycji. W zeszłym roku (2014) zagraniczne inwestycje we Włoszech wynosiły zaledwie 1,4% PKB, podczas gdy europejska średnia to 3,3%.CO MOŻNA ZROBIĆ?Liga Północna (wł. Lega Nord) niedawno zaproponowała separację bardziej wydajnych i bogatszych północnych regionów kraju od biedniejszego, pogrążonego w stagnacji południa. Na południu występują też największe skupiska mafii, jednak problem korupcji jest ogólnokrajowy. Wyjście ze strefy euro (kolejny popularny postulat) byłoby raczej trudne do wykonania z powodu złożonej natury problemu; ważniejsze jest jednak to, że odbyłoby się ze szkodą dla kraju. Faktem jest, że Włochy potrzebują wsparcia ze strony Europy. Jedną z niewielu sił broniących kraj przed jeszcze większym rozprzestrzenieniem się korupcji są pewnego rodzaju „regulacje” narzucane przez Unię Europejską. Pakt stabilności i wzrostu, którego rolą jest utrzymanie równowagi budżetowej, wywiera presję na rząd, który musi się do niego dostosować. W latach 70. i 80. XX wieku temu niezdrowemu ustrojowi biznesowo-politycznemu udało się zrobić z Włoch najbardziej zadłużony kraj w Europie. Zewnętrzne naciski ze strony Unii skierowały finanse publiczne Włoch na właściwszy tor (pomiędzy wprowadzeniem euro a początkiem kryzysu finansowego dług rządu włoskiego w stosunku do PKB zmniejszył się o jedną piątą, a roczna inflacja, która w latach 70. i 80. była na poziomie 10%, od 2000 r. utrzymuje się na poziomie 3%). Wprowadzenie wspólnej waluty w 2002 r. wspomogło ten proces. Włoski rząd, który (podobnie jak rządy innych państw peryferyjnych narażonych na inflację) nie mógł już po prostu dodrukować nowych lirów, w celu zaspokojenia swojej rozrzutności, został pociągnięty do odpowiedzialności przez podatników. Europejski Bank Centralny (ECB) w ciągu ostatnich sześciu lat nie wykazał się może szczególną powściągliwością, ale w porównaniu z centralnymi bankami południowej Europy, które zastąpił, okazał się istnym strażnikiem „złotego standardu”.Włochy znalazły się między młotem a kowadłem. Mafijna korupcja, która oplotła kraj, jest tak mocno zakorzeniona, że jej reforma (czy raczej eliminacja) wydaje się niemożliwa. Jedynym sposobem na doprowadzenie do takiej zmiany byłoby usunięcie rządu centralnego. Ustrój, który istnieje dzisiaj, jest rezultatem 40 lat władzy sprawowanej bez jakiejkolwiek kontroli (a najdziwniejsze, że został on wprowadzony w wyniku lęku przed niekontrolowanymi rządami komunistów). Jeśli ten niefortunny ustrój nie ulegnie zmianie, Włosi zmienią jedyną rzecz, którą mogą — miejsce zamieszkania. Młodzi Włosi, szczególnie ci ambitni i wykwalifikowani, tłumnie opuszczają kraj — od czasu recesji w coraz większym tempie. Pozostawienie swojej ojczyzny może okazać się niewielką ceną, jaką trzeba zapłacić za pewność, że ten chwiejący się ustrój w końcu upadnie, a z jego popiołów powstaną nowe, lepsze David Howden, Emilio Parodi Tłumaczenie: Agnieszka Sugier Źródło oryginalne: Źródło: [1] Autor tekstu nawiązuje do ostrzeżenia przed potencjalnie szkodliwym wpływem „kompleksu militarno-przemysłowego” na życie polityczne USA, jakie Dwight D. Eisenhower wystosował w czasie swojego pożegnalnego przemówienia z 17 stycznia 1961 r., na kilka dni przed opuszczeniem Białego Domu.
MafiaMafia – tajna zorganizowana sycylijska grupa przestępcza z głównym ośrodkiem w Palermo ; nazwa zorganizowanej grupy przestępczej o dużych wpływach, powiązaniach z osobami na różnych szczeblach władzy, policją, biznesem, prowadząca działalność gospodarczą finansowaną z przestępstw[1][2].; używana przez media nazwa każdej zorganizowanej grupy treści1 Historia2 Mafia w Największe rodziny mafijne w Prominentni amerykańscy mafiosi włoskiego pochodzenia3 Mafia we Włoszech4 Mafia rosyjska5 Przestępczość zorganizowana w Azji6 Kartele kolumbijskie7 Grupy przestępcze w Polsce8 Struktura mafijna9 Mafia w literaturze i Fikcyjne rodziny mafijne w literaturze i filmie10 Przypisy11 Zobacz teżHistoriaNazwa i korzenie pierwszych organizacji pochodzą z Sycylii (La Cosa Nostra - wł. Nasza Sprawa), skąd wpływy mafii w XIX wieku rozszerzyły się na całe Włochy , aż do najwyższych struktur politycznych i finansowych. Podczas emigracji zarobkowej w XX wieku , silną działalność rozwinęła również w Stanach Zjednoczonych . Dziś organizacje przestępcze działają na całym świecie, głównie w Kolumbii , Boliwii , Rosji , USA i we sycylijska powstała podczas hiszpańskiej okupacji Sycylii , jako ruch oporu skierowany przeciw władzom okupanta. Mieszkańcy wyspy tracąc zaufanie do niesprawiedliwych praw, które wprowadzili hiszpańscy najeźdźcy, zaczęli organizować własny kodeks prawny i grupy zbrojne dla obrony. Niektórzy historycy uważają, że termin mafia pochodzi od sycylijskich rebeliantów, którzy zrzucili w 1282 jarzmo francuskiej okupacji. Nazwa MAFIA pochodzi od pierwszych liter hasła, które towarzyszyło Sycylijczykom podczas niewoli francuskiej Morte Alla Francia Italia Anela tzn., śmierć Francuzom hasłem Włochów[].Mafia w USAW wieku XIX wielu Sycylijczyków wyjechało do Ameryki, a wraz z nimi też mafia, która stworzyła tam La Cosa Nostra (nasza sprawa). Mafia na początku XX wieku rozwinęła się w USA o wiele lepiej niż na rodzimej Sycylii, a miasta takie jak Chicago czy Nowy Jork były wręcz rządzone przez mafie. Najsłynniejszymi gangsterami tego okresu są Al Capone , Frank Costello , Salvatore Lucania (Lucky Luciano) , Alberto Anastasia i Vitto Genovese. Mafia zajmowała się wtedy głównie przemytem i handlem alkoholem, nielegalnym hazardem i prostytucją, jednak po wojnie nastąpiło wiele zmian i wyżej wymienione interesy przestały być aż tak bardziej nowatorskie rodziny przerzuciły się na handel narkotykami i bronią. Jednak niektóre rodziny pozostały przy tradycyjnych interesach do końca lat 60. . W latach sześćdziesiątych mafia opanowała przemysł filmowy w Hollywood i kasyna w Las rodziny mafijne w USANależy pamiętać, że Mafia ma członków, współpracowników i rodziny w innych miastach. Organizacja nie jest ograniczona do wymienionych poniżej rodzin, wiele z nich ma wpływy także w innych z BuffaloEkipa z ChicagoRodzina z ClevelandRodzina z Kansas CityRodzina z LA New England - Boston , (Rodzina Patriarca) New Jersey (Rodzina DeCavalcante)Rodzina z New Orleans" Pięć Rodzin " z Nowego Jorku ( Rodzina Genovese , Rodzina Gambino , Rodzina Lucchese , Rodzina Bonanno , Rodzina Colombo )Północnowschodnia Pensylwania (Rodzina Bufalino)Rodzina z Omaha Filadelfia (Rodzina Scarfo)Rodzina z PittsburghaProminentni amerykańscy mafiosi włoskiego pochodzeniaJoe Bonanno: (ur. 1905 - zm. 2002) Pierwszy don Rodziny Bonanno . Al Capone : (ur. 1899 - zm. 1947) Don Chicago z czasów prohibicji . Paul Castellano : (ur. 1915 - zm. 1985) Don Rodziny Gambino . Zamordowany na rozkaz Johna Gottiego. Charles Luciano 'Lucky Luciano' : (ur. 1897 - zm. 1962) Ojciec chrzestny Nowego Jorku. Założyciel nowoczesnej Mafii amerykańskiej. Pierwszy don Rodziny Genovese . Carlo Gambino 'Don Carlo': (ur. 1902 - zm. 1976) Don Rodziny Gambino . Przez niektórych uważany za przewodniczącego Komisji od 1957 .Gaetano Gagliano 'Tommy': (ur. 1884 - zm. 1951) Pierwszy don Rodziny Lucchese . Sam Giancana : Don Ekipy z Chicago w latach 1956-66. John Gotti 'Szykowny Don': (ur. 1940 - zm. 2002) Don Rodziny Gambino .Vincent Mangano: (ur. 1888 - zm. 1951) Pierwszy don Rodziny Gambino .Joe Profaci: (ur. 1897 - zm. 1962) Pierwszy don Rodziny Colombo .Santo Trafficante, Jr.: (ur. 1914 - zm. 1987) Najbardziej wpływowy gangster na Florydzie oraz w czasach Batisty na Kubie .Joe Valachi 'Joe Cargo': (ur. 1903 - zm. 1971) Pierwszy członek mafii, który został informatorem we WłoszechWłoski publicysta i autor książki o życiu codziennym Cosa Nostra Fabrizio Calvi zdefiniował mafię w kilku słowach: To organizacja złoczyńców, mająca na celu nielegalne bogacenie się jej członków i występująca jako pasożytniczy pośrednik, narzucony przemocą, między własnością a pracą, produkcją a konsumpcją, między obywatelem a państwem. Mafia to kapitalizm pasożytniczy, który zarabia, ale nie kreuje niczego, poza narkotykami i śmiercią.[3]We Włoszech nie istnieje jedna "mafia", ale jest ich wiele. Dzieje się tak z uwagi na głębokie poczucie wyodrębnienia poszczególnych prowincji. Mafia dawniej definiowała jedynie organizacje przestępcze występujące na terenie Sycylii. Z innych ważniejszych organizacji, na obszarze Neapolu działała Camorra , zaś w obrębie Północnych Włoch Stowarzyszenie Św. Trójcy. Były to organizacje nie tylko lokalne, ale też mocno ze sobą rosyjskaPo rozpadzie Związku Radzieckiego w 1991 na obszarze postradzieckim powstał szereg zorganizowanych grup przestępczych, działających na styku rosyjskich służb specjalnych ( FSB , GRU , SVR ) i wielkiego biznesu. Nastąpiło tam tak charakterystyczne dla postkomunizmu zatarcie wyraźnych granic pomiędzy sferą interesów państwa, a interesami grupowymi poszczególnych ugrupowań przestępczych. Potocznie nazwą mafia rosyjska określa się szereg gangów i organizacji przestępczych, z których największe wpływy na całym świecie posiada mafia sołncewska .Przestępczość zorganizowana w AzjiW Japonii działa od XVII wieku " Yakuza (boryokudan)", mafijna organizacja, wywodząca się od samurajów , którzy stawali w obronie słabszych w czasie wojny domowej 2010-10[]. Grupa ta jest dziś najliczniejszą organizacją na świecie, liczy ponad 100 tysięcy członków2010-10[]. Głównym źródłem dochodu jest handel narkotykami, hazard, przestępstwa finansowe, obrót nieruchomościami i przemyt broni. Chińskie Triady powstały w XVII wieku w celu obalania dynastii Mandżu i dopiero w XIX wieku rozpoczęły działalność przestępczą. Triady składają się z około 50 osobnych organizacji. Głównym źródłem dochodu jest hazard, wymuszenia, pranie brudnych pieniędzy, handel narkotykami, lichwa, przemysł rozrywkowy, prostytucja oraz piractwo kolumbijskieGłównym źródłem dochodu karteli kolumbijskich jest produkcja i przemyt narkotyków . Największym światowym producentem i dostawcą narkotyków jest Ameryka Południowa , gdzie działa wiele organizacji mafijnych nastawionych przede wszystkim na ich produkcję i przemyt. Najważniejsze z nich pochodzą z Kolumbii . Wyróżniają się między nimi "Kartel Cali" - najbardziej wpływowa organizacja handlu narkotykami, "Kartel Medelin" - jeden z głównych producentów kokainy i "Kartel Wybrzeża Północnego" - który zajmuje się głównie przemytem przestępcze w Polsce grupa pruszkowska grupa wołomińska grupa łódzka Struktura mafijnaHierarchia w mafii od najwyższej "rangi" do najniższej:Ojciec Chrzestny - szef wszystkich rodzin z danego miasta czy określonego terenu; Don - jest to najważniejszy członek rodziny o największym szacunku;Sottocapo - zastępca dona: funkcja raczej symboliczna i rzadko spotykana;Boss - doradca dona w nielegalnych interesach; Consigliere - "księgowy" rodziny oraz na zlecenie dona zajmuje się legalnymi interesami;Capo ( Caporegime ) - kapitan, dowodzi grupą ludzi. Musi oddawać pewną część zysków swojemu donowi;Soldati centrale - "podoficer", członek o wyższym szacunku od solidatiego, lecz nie mógł prowadzić działalności na własną rękę;Soldati (Żołnierz) - członek rodziny o najniższym szacunku, musiał podporządkować się wyższym w literaturze i filmieWizerunek typowego mafioso zmienił się dzięki Hollywood. Na początku XX wieku organizacje zwane czarną ręką (Black hand) zaczęły budzić zainteresowanie filmowców. Aby ubarwić obraz mafii, dodawano wiele szczegółów do wyglądu gangstera. W latach trzydziestych XX wieku mafioso to człowiek w garniturze oraz w płaszczu. Jego głowę kryje kapelusz z płaskim, szerokim rondem. Bronią najbardziej kojarzoną z mafią był w owym czasie pistolet maszynowy M1928 Thompson (slangowo określany Tommy gun lub Typewriter) zasilany z magazynka bębnowego. Równie znaną bronią jest rewolwer i kastet używany przez rodziny mafijne w literaturze i filmie Rodzina Corleone Vito Corleone Michael 'Mike' Corleone Santino „Sonny” Corleone Rodzina Soprano Przypisy↑ mafia - WIEM, darmowa encyklopedia ↑ mafia - Encyklopedia PWN ↑ Focus Historia , wydanie specjalne, nr 1/2000, też gra w mafię Cosa nostra Camorra Inne hasła zawierające informacje o "Mafia": Inne lekcje zawierające informacje o "Mafia": Ekologia (plansza 20) Ça va? Tome 1” http:// gaspillage-de-l-eau/ http:// ki/Mar%C3%A9e_noire#cite_note-2 http:// org/wiki/Mar%C3%A9e_verte http:// Info-locale/Amiens-et-Metropole/ Deux-tonnes-de-poissons-morts http:// .com/album/les-ordures-a-naples/ ...
jedna z głównych organizacji włoskiej mafii